Ο Ιωάννης Κρεκούκης γεννήθηκε το 1958, στο Άνω Γερακαρίο, ένα μικρό χωριό της Ζακύνθου.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της φοίτησης του στο Δημοτικό, βοηθά παράλληλα την οικογένειά του στις αγροτικές εργασίες.
Αμέσως μόλις αποφοιτά από το Δημοτικό, βρίσκει δουλειά σαν βοηθός ηλεκτρολόγου και σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, μαθαίνει την τέχνη και γίνεται μάστορας ο ίδιος, ενώ παράλληλα τα βράδια εργάζεται ως γκαρσόνι.
Το 1982, κατατάσσεται στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώματος και αυτή η επιλογή του, όπως απεδείχθη μέλλει να παίξει τον πλέον καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα εξέλιξη της πορείας της ζωής του.
Το 1992 γνωρίζει την σύζυγό του Αθανασία Κάρδαρη με την οποία αποκτούν δύο παιδιά.
Το 1997, ο Ιωάννης Κρεκούκης αρχίζει ν΄ ασχολείται με τον αιωροπτερισμό σαν χόμπι και συγκεκριμένα με το αλεξίπτωτο πλαγιάς, ένα σπορ που απαιτεί υψηλές γνώσεις μετεωρολογίας και αεροδυναμικής προκειμένου να το κάνει κάποιος με ασφάλεια, από το οποίο και συναρπάζεται.
Το 1998 επινοεί και κατασκευάζει καινοτόμα μηχανήματα για τα οποία αποκτά τρία (3) Διπλώματα Ευρεσιτεχνίας.
Επίσης το 1998, τη χρονιά που το Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος αναλαμβάνει την καταστολή των δασικών πυρκαγιών εξ ολοκλήρου, ο Ιωάννης Κρεκούκης λέει ότι την θυμάται με πάρα πολλή πίκρα, λόγω της μεγάλης έκτασης των πυρκαγιών, που σημειώθηκαν σ΄ όλη την Ελλάδα ταυτόχρονα, όπου εξ΄ αιτίας των πενιχρών μέσων και το ελάχιστο προσωπικό που διέθετε τότε το Πυροσβεστικό Σώμα, ο ίδιος και οι συνάδελφοί του πυροσβέστες, κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες και αναγκάστηκαν να εργαστούν 24 ώρες το 24ωρο, νηστικοί και χωρίς νερό για να επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στο έργο της κατάσβεσης.
Σε όλη αυτή την προσπάθεια, ο Ιωάννης Κρεκούκης, αναλαμβάνει πλέον επιχειρησιακό ρόλο, αναπτύσσει μία άριστη συνεργασία με τους ανωτέρους του και τους συναδέλφους του και τότε διαπιστώνει ότι η μόνη μέθοδος που μπορεί να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα της κατάσβεσης κάτω από τις επικρατούσες συνθήκες, είναι η εφαρμογή του αντιπύρ, μία μέθοδος που απαιτεί υψηλές γνώσεις αεροδυναμικής. Αν και η εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου απαγορεύεται για τα ελληνικά δεδομένα, ο Ιωάννης Κρεκούκης την εφαρμόζει πλέον κατά κόρον, αφού έχει κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη των ανωτέρων του.
Παράλληλα, μελετά με πολύ προσοχή τη συμπεριφορά της φωτιάς στο βουνό και καταλαβαίνει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο αέρας σε μία δασική πυρκαγιά, αλλά και πόσο σημαντικό είναι να είναι κανείς γνώστης της αεροδυναμικής στο βουνό, ούτως ώστε να επιτύχει τα μέγιστα αποτελέσματα χωρίς να διακινδυνεύει.
Δεν αργεί πολύ να κατανοήσει και είναι σίγουρος πώς μπορεί να δώσει λύση και σε αυτό το φαινόμενο, και έτσι αρχίζει να μελετά νέους τρόπους κατάσβεσης, αφού βλέπει πως τα υπάρχοντα μέσα πυρόσβεσης είναι αναποτελεσματικά.
Έτσι, αρχίζει να κάνει πειράματα μικρής κλίμακας χρησιμοποιώντας τον αέρα σε συνδυασμό με το νερό και είναι σίγουρος ότι αν καταφέρει να δημιουργήσει μια σχετικά μεγάλη εμβέλεια μέσω του εμπλουτισμού του αέρα με νερό τ΄ αποτελέσματα κατάσβεσης θα είναι εντυπωσιακά.
Το 2012, έχει ολοκληρώσει το σχεδιασμό ενός συστήματος η φιλοσοφία του οποίου βασίζεται στη δημιουργία ενός ισχυρού ρεύματος αέρα σε συνδυασμό με νερό, με αποτέλεσμα το νερό να μετατρέπεται από μάζα σε μικροσταγονίδια.
Παράλληλα, παρακολουθώντας την παγκόσμια πυρόσβεση και ειδικότερα στην Αμερική, παρατηρεί ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν ασχοληθεί στο να δημιουργήσουν ένα εκνέφωμα βασισμένο στον αέρα και προτείνουν δύο τρόπους ως εξής:
Έτσι, ο Ιωάννης Κρεκούκης επικεντρώνεται στον φυγοκεντρικό ανεμιστήρα και ξεκινά τα πειράματα του μ΄ αυτή την εφαρμογή. Στο τέλος του 2014, έχει ολοκληρώσει την κατασκευή του φυγοκεντρικού ανεμιστήρα και επιτυγχάνει να φτάσει μία εμβέλεια σαράντα (40) μέτρων.
Τον Νοέμβριο του 2014, κάνει την πρώτη επίσημη παρουσίαση του συστήματος του, το οποίο ονομάζει «Τυφώνα» στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών, με την παρουσία αξιωματικών του Πυροσβεστικού Σώματος και ομιλητές τον Δρ. Γαβριήλ Ξανθόπουλο και τον Δρ. Δημήτρη Παπαντώνη, Αντιπρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου πολυτεχνείου του τμήματος Ρευστών, οι οποίοι παρατήρησαν και εξήραν τα πολύ θετικά αποτελέσματα του συστήματος στο έργο της κατάσβεσης της πυρκαγιάς.
Στη συνέχεια καταβάλει πολλές προσπάθειες να συνεργασθεί τόσο με το Πυροσβεστικό Σώμα, όσο και με κάποια εταιρεία, με σκοπό το σύστημα του να εφαρμοστεί σε κάποιο βραχιονοφόρο όχημα, οι οποίες όμως αποβαίνουν άκαρπες.
Τότε, παίρνει τη μεγάλη απόφαση να κατασκευάσει μόνος το όλο σύστημα και με τη βοήθεια των συνεργατών του, αλλά και χορηγών ξεκινάει να υλοποιήσει το όλο εγχείρημα, δηλαδή την κατασκευή του συστήματος πυρόσβεσης “TYFONA-TYPHOON”.
Τον Σεπτέμβριο του 2016, παρουσιάζει το σύστημα επίσημα για πρώτη φορά στη Ζάκυνθο, με την παρουσία του Διοικητή και αξιωματικών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ζακύνθου, οι οποίοι μένουν απόλυτα ικανοποιημένοι από τ’ αποτελέσματα της επίδειξης του όλου συστήματος.
Το καλοκαίρι του 2017, το σύστημα του “TYFONA-TYPHOON” παίρνει ενεργό μέρος στις μεγάλες πυρκαγιές που σημειώθηκαν στην Ζάκυνθο με απόλυτη επιτυχία.
